onze diensten

Gehardeerd wordt een warmtebehandeling genoemd die wordt toegepast om de hardheid van gehard staal te verminderen en taaiheid te verhogen. Het staal wordt bij hoge temperaturen gehouden om het stabiel te maken. Het metaal wordt vervolgens snel afgekoeld. Het resulterende martensitische structuur tijdens het harden is erg broos. Het snelle afkoelproces leidt ook tot hoge spanningen in het materiaal. Om de hardheid te verminderen, een taaiere structuur te verkrijgen en de interne spanningen te verminderen, wordt een warmtebehandeling genaamd ontlaten (temperen) toegepast.

Normalisatie wordt meestal uitgevoerd om de korrelgrootte te verkleinen, een homogene interne structuur te verkrijgen, de bewerkbaarheid en mechanische eigenschappen van het materiaal te verbeteren, het carbidenetwerk dat zich bevindt op de korrelgrenzen van hypereutectoïde staal te verspreiden, en de hardheid en sterkte van staal dat onderhevig is geweest aan verzachtingstemperatuur te verhogen. Het staal wordt verwarmd tot de juiste temperatuur voor de legering en afgekoeld in stilstaande lucht.

Spanningsvermindering is een warmtebehandeling die wordt uitgevoerd om de bestaande interne spanningen in onderdelen te verminderen tot een niveau dat geen problemen veroorzaakt of ze volledig te elimineren. Interne spanningen kunnen ontstaan door verschillende redenen zoals snelle afkoeling als gevolg van temperatuurverschil tussen het oppervlak en de kern, plastic deformeren zoals rechttrekken en buigen, verspanende bewerkingen op lasnaden of dunne oppervlaktelagen. Spanningsvermindering wordt normaal gesproken uitgevoerd na grove bewerkingen en vóór de laatste bewerking, zoals polijsten of slijpen. Het moet worden toegepast op onderdelen met nauwe dimensionale tolerantie en die later bewerkt zullen worden, bijvoorbeeld met nitrocarburisatie. Gelaste structuren kunnen spanningsvrij worden gemaakt door spanningsvermindering.

Onbehandelde materialen vertonen bij kamertemperatuur verschillende hardheden, afhankelijk van hun koolstofgehalte. Sommige materialen kunnen moeilijk te bewerken zijn vanwege hun hardheid. Vooral voor plastic vervormingsprocessen wordt een minimale hardheid van de materialen gewenst. Daarom wordt er vacuümverzachting uitgevoerd op de materialen om ze te verzachten.

Waterstof is vaak een bijproduct van corrosie en elektrochemische processen met waterige oplossingen. Atomair waterstof wordt gevormd op metalen oppervlakken in aanwezigheid van water of vocht, waarbij een waterstofion een proton aanneemt. De combinatie van dit atomaire waterstof dat doordringt in het metaal, leidt tot moleculaire waterstof, wat resulteert in vertraging van de vervorming van het materiaal en het plotseling breken ervan. Dit fenomeen staat bekend als "waterstofbroosheid". Waterstof dringt het metaal binnen tijdens staalproductie, warmtebehandeling, zuur reiniging, elektrolytische zinkplating, corrosiereacties en kathodische corrosiebescherming. Het risico op brosheid geeft aan dat scheuren of breuken kunnen optreden wanneer metalen worden blootgesteld aan bepaalde krachten of compressie. Tegenwoordig is waterstofbroosheid een zeer belangrijk onderwerp, en het is essentieel om waterstofbroosheid te verminderen bij vrijwel alle warmtebehandelde materialen.